Do Niepodległej
 |
| (fot. zbiory IKP) |
autor (autorzy) publikacji:
Józef Belski
wydanie.: 1
wydawnictwo: własne
miejsce wydania: Kazimierza Wielka
rok wydania.: 2019
"Ojczyzna to ziemia i groby.
Narody tracąc pamięć, tracą życie."
Te jakże, wymowne słowa widnieją przy bramie prowadzącej na stary Cmentarz na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem. Pamięć to nasz obowiązek, szczególnie o tych co nie szczędząc życia i zdrowia walczyli o Niepodległą.
Na cmentarzu parafialnym w Kazimierzy Wielkiej założonym w 1817 r. (wcześniej istniał tu cmentarz przykościelny) spoczywa kilka pokoleń powstańców, legionistów, żołnierzy Wojska Polskiego, partyzantów Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich.
W najstarszej istniejącej mogile spoczywają dwaj oficerowie listopadowego powstania 1830-1831, w kolejnych, powstańcy styczniowi 1863-1864, legioniści, uczestnicy wojny 1919-1920. W kilku zbiorowych grobach spoczywają żołnierze Wojska Polskiego polegli 7 września 1939 r. w bitwie stoczonej nad Nidzicą. Jest wiele grobowców żołnierzy Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich a także Polskich Sil Zbrojnych na Zachodzie.
Im wszystkim winniśmy cześć.
Nie przechodźmy obojętnie koło kwatery żołnierzy narodowości węgierskiej i rosyjskiej, poległych w I wojnie światowej. To uczestnicy "wojny powszechnej" o którą modlił się Adam Mickiewicz, słusznie spodziewając się, że na pobojowisku tym wyrośnie Niepodległa.
Niniejsza publikacja jest pierwszą dotyczącą kazimierskiego cmentarza. Zapewne nie jest kompletna. Miejmy nadzieję, że będzie sukcesywnie uzupełniania przez Autora Józefa Belskiego, którego śmiało można określić tytułem "Strażnika Pamięci".
I przywołajmy jeszcze słowa Jana Kochanowskiego wyryte na tablicy poległych parafian w II wojnie światowej, znajdującej się na ścianie kościoła pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w' Kazimierzy Wielkiej:
"A jeśli komu droga odarta do Nieba,
Tym co służą Ojczyźnie"
opracowanie informacji: Andrzej Bienias, 22-07-2019
|
