Historia pewnego zegara, odc. 27 - wody termalne w Cudzynowicach

facebook

Dzisiaj jest sobota, 23 listopada 2024 r. (328 dzień roku) ; imieniny: Adeli, Felicyty, Klemensa

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

tv.24ikp.pl

prossoviana

on-line

serwis IKP / informacje / prossoviana / on-line / Historia pewnego zegara / Historia pewnego zegara, odc. 27 - wody termalne w Cudzynowicach

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Historia pewnego zegara, odc. 27 - wody termalne w Cudzynowicach

tytułowy zegar (fot. zbiory autora)

Donosy, 9-08-2016

Rozdział VI, odcinek 27 - wody termalne w Cudzynowicach

     Wracając myślą do nowej siedziby Gromadzkiej Rady, w niedalekiej odległości znajdował się dworzec autobusowy, dlatego dojeżdżającym pracownikom bardzo umożliwiał szybkie dojście do biura. Z takiego usytuowania byli też zadowoleni interesanci. W tym czasie nikt z pracowników nie posiadał samochodu, a wśród rolników czy pracowników innych zawodów może w całej gminie było tyle, co by policzył na palcach u jednej ręki.

     Pamiętam, że kierownik szkoły w Zięblicach (wtedy jeszcze w szkołach nie było dyrektorów, tylko kierownicy) miał samochód marki Syrena. Ja do pracy jeździłem autobusem, często piechotą, albo też rowerem. Za długo w tym budynku nie pourzędowaliśmy. Ponieważ skończyła się umowa najmu, budynek musieliśmy opuścić.

     A szkoda, bo były to najlepsze pomieszczenia biurowe jakie dotąd mieliśmy, nawet lepsze jak w świetlicy w Donosach. Przede wszystkim były widne. W dwóch mniejszych pomieszczeniach było po jednym oknie, a w dwóch innych po dwa. Ściany pomalowane na jasne kolory sprawiały lepsze samopoczucie u pracowników. Z tego budynku między innymi zapamiętałem takie oto zdarzenie związane bezpośrednio z moją pracą. Otóż pewnego razu, dałem do podpisu przewodniczącemu Rady kilka faktur i kilkanaście delegacji w celu zatwierdzenia do wypłaty. Albowiem każdą fakturę do zapłaty musiało podpisać co najmniej trzy osoby: pod względem merytorycznym, pod względem formalnym i rachunkowym i zatwierdzenie do wypłaty.

widok na rondo, w oddali za rondem po prawej był dworzec autobusowy, którego teraz nie ma, a po lewej jest rynek, którego przedtem nie było (fot. zbiory autora)

     W tym wypadku, czyli w Gromadzkiej Radzie pod względem merytorycznym podpisywała ta osoba, która zakup, usługę lub wyjazd służbowy w przypadku delegacji zlecała, ja podpisywałem pod względem formalnym i rachunkowym i drugi raz jako główny księgowy, a zatwierdzenie do wypłaty podpisywał przewodniczący Rady. W czasach kiedy były Gromadzkie Rady przewodniczący był urzędującym etatowym pracownikiem tej Rady, nie było wójta, ani burmistrza. I ten przewodniczący zatwierdzał wszystkie faktury do wypłaty.

     Drobne rachunki gotówkowe wypłacaliśmy średnio co dwa tygodnie i właśnie zebrało się trochę rachunków i trzeba było je ludziom zapłacić. Powtarzam, że dotyczyło to drobnych kwot, natomiast wysokie kwoty płaciło się przelewem. Więc zaniosłem kilkanaście tych rachunków do podpisu, zostawiłem na biurku i wróciłem do swojego pokoju. Po pewnym czasie otwierają się drzwi do mojego pokoju, w których ukazał się przewodniczący i mówi: Zdzichu pozwól do naszego pokoju. Naszego tzn. jego i sekretarza, bo obaj zajmowali jeden pokój.

     Odłożyłem długopis i poszedłem. Po wejściu zapytałem: - Coś nie tak? Widząc, że przewraca tam i z powrotem delegacje służbowe. A on na to: - Zdzichu czy ty tych delegacji to w ogóle nie sprawdzasz? - Dlaczego pan tak mówi? - zapytałem, a we mnie się zagotowało. On wtedy mówi pokazując mi dwie delegacje: - Zobacz, ten był w delegacji dwanaście godzin i wypłacasz mu pół diety, a ten był trzynaście godzin i wypłacasz mu całą dietę, no co powiesz na to?

- Powiem, że przewodniczący musi zapoznać się z przepisami. Pracownikowi po dwunastu godzinach pobytu w podróży służbowej należy się połowa diety, natomiast jeżeli przekroczy dwanaście godzin chociażby o piętnaście minut należy mu się cała dieta, a gdyby przekroczył dwadzieścia cztery godziny chociażby też o piętnaście minut i ledwo rozpoczął drugą dobę przysługuje mu dieta za dwie doby. Ot i to wszystko. Mam przynieść instrukcję odnośnie diet?

- Nie, nie przynoś, skoro tak mówisz to pewno tak jest.

- Nie pewno tak jest, tylko tak jest, a wszystkie rachunki to ja sprawdzam i to nie jeden raz - i wyszedłem.

     Tak jeżdżąc i trochę chodząc z Donos do Kazimierzy Wielkiej, chociaż było niedaleko, można było po drodze coś ciekawego zobaczyć. To co ja zobaczyłem pewnego dnia zdarza się zapewne tylko raz na całe życie. Teraz, kiedy o tym w gminie i powiecie kazimierskim i nie tylko, szeroko się mówi, winien jestem pewne wyjaśnienie. Chociaż nie ma dużego znaczenia, a może nawet żadnego dla całego przedsięwzięcia, opiszę tę historię ze szczegółami takimi jakie zapamiętałem. Zacznę jednak od czasów teraźniejszych, a potem wrócę do lat siedemdziesiątych.

     Otóż we wtorek 21 kwietnia 2015 roku w Zespole Szkół Rolniczych w Cudzynowicach odbyła się wzniosła i zapewne historyczna uroczystość. W tym dniu w obecności kilkuset osób, w tym Marszałka Sejmiku woj. Świętokrzyskiego Adama Jarubasa, burmistrzów i wójtów z sąsiednich gmin, radnych powiatowych i gminnych, kierowników i dyrektorów instytucji, wielu znakomitych osobistości i innych gości zostało przekazane ujęcie wód geotermalnych, których odwiert prowadzono od września 2014 roku na terenie Zespołu Szkół Rolniczych w Cudzynowicach, sąsiadujących z Kazimierzą Wielką.

odwiert wód geotermalnych w Cudzynowicach (fot. zbiory autora)

     Odpowiedni dokument, Pan Adam Nowak szef Krakowskiego Konsorcjum Globeko, które prowadziło prace wiertnicze, przekazał staroście kazimierskiemu Janowi Nowakowi. Teraz bardzo często mówi się i pisze o tym historycznym odwiercie i zawsze wspomina się, że zaczęło się to około 50 lat temu w Odonowie, gdzie prowadzono prace wiertnicze i tam wytrysnęła gorąca woda. Prostowałem to, mówiąc różnym ludziom, nawet i burmistrzowi, że tego historycznego odwiertu dokonano nie w Odonowie, tylko w Chruszczynie Wielkiej, ale nadal powtarza się nieprawdę.

     Czekałem cierpliwie, aż ukończą odwiert i jeżeli wody ciepłej i siarkowej nie będzie, to wszystko ucichnie i niech tak zostanie, ale skoro woda termalna jest i planuje się wykorzystać ją gospodarczo, a nawet mówi się o uzdrowisku, to muszę zrobić sprostowanie na piśmie. Właśnie teraz, kiedy już robi się poczynania w kierunku wybudowania w przyszłości uzdrowiska, będzie się często powtarzać tą nieprawdę, że pierwszego odwiertu wód geotermalnych na naszym terenie dokonano przypadkowo przy poszukiwaniach ropy naftowej w Odonowie.

     A jak to się zaczęło? Postaram się opowiedzieć historię, którą zapamiętałem jako trzydziestoletni młodzieniec. W połowie lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku masowo prowadzono odwierty, również na naszym terenie, w poszukiwaniu ropy naftowej. Jednym z nich był odwiert w Chruszczynie Wielkiej. I tu należy się sprostowanie. Wszystkie media oraz osoby podają, że tego historycznego odwiertu dokonano w Odonowie, co nie jest zgodne z prawdą, ponieważ widziałem gdzie stała wieża wiertnicza i skąd wypływała woda. Było to po lewej stronie drogi Odonów - Chruszczyna Wielka, za terenem, gdzie była kopalnia gliny do cegielni.

     Jest to około 800 metrów od granicy Odonowa i Chruszczyny Wielkiej. Miejsce to mogę wskazać dziś. Ja pochodzę z Chruszczyny Wielkiej, ale w tym czasie mieszkałem już w Donosach i pracowałem w Gromadzkiej Radzie w Kazimierzy Wielkiej. W pobliżu tego odwiertu mieszkali moi rodzice. Będąc u nich w odwiedzinach poszedłem do wieży wiertniczej, aby zobaczyć z bliska. A, że byłem ciekawy, rozmawiałem z robotnikami, którzy chętnie pokazali mi jak to działa.