Ksiądz legenda
Jan Duniec
(ur.: 25.07.1907 - zm.: 20.11.1968)

---

biogram

(fot. zbiory autora)

Fragmenty książki: ... W dniu 25 lipca 1907 roku, w miejscowości Przemęczany urodził się ksiądz Jan Duniec, syn Jana (1868 - 1942) i Zofii (1869 - 1949), z d. Nowak.

     Przemęczany to miejscowość położona nad rzeką Ścieklec, w Radziemickiej Dolinie, położonej w gminie Radziemice, w diecezji kieleckiej. Kręte koryto rzeki i rozczochrane wierzby upiększają wygląd miejscowości. Ksiądz Jan urodził się w niezamożnej rodzinie chłopskiej i był piątym dzieckiem Jana (1868 - 1966), i Zofii (1869 - 1949). Rodzice Jana posiadali ośmioro dzieci: pięciu synów i trzy córki.

     Ojciec Jan posiadał własne gospodarstwo rolne w Przemęczanach. Był prawym i pracowitym gospodarzem. Bardzo czynnie udzielał się w pracach społecznych w kościele parafialnym w Radziemicach i Kółka Rolniczego. Żył skromnie i umiarkowanie. Ubóstwo nie zaglądało pod jego strzechę. Kiedy wstąpił do niego biedak, nigdy nie wyszedł głodny i bez udzielonej mu pomocy.

Młodość Jana Duńca

(fot.zbiory autora)

     Młody chłopak rósł i dobrze się rozwijał pod okiem rodziców i starszego rodzeństwa: Piotra, Elżbiety, Szczepana (1892 - 1966) i Stefana ( 1900 - 1981). Młodsze rodzeństwo Jana to: Stanisław (1911 - 1979), Józefa (1903 - ? ) i Franciszka (1902 - ? ).

     Kościół w Radziemicach, do którego miał zaledwie 500 metrów, w okresie od 1835 do 1928 roku administrowany był przez księży z Zielenic. Nabożeństwa odbywały się tylko w niedzielę i święta. Kiedy mały Jaś miał siedem lat, to na nauki religii i przygotowania do pierwszej komunii świętej musiał biegać 4 km wraz ze swoimi rówieśnikami do kościoła w Zielenicach p.w. Niepokalanego poczęcia Najświętszej Maryi Panny.

     Początkowo nauki pobierał Szkole Powszechnej w Przemęczanach, którą ukończył w 1919 roku. Rodzice marzyli o tym, aby w przyszłości z tego ich chłopca urósł mądry człowiek a może nawet ksiądz. Od najmłodszych lat pasjonował się książką, której w rodzinnym domu nie brakowało.

     Rodzice świadomi zainteresowań dobrze rozwijającego się Jana wyrazili zgodę na dalsze jego kształcenie. Od swojego krewniaka młody Jan dowiedział się dużo o św. Janie Bosko i Zakładzie Salezjańskim w Oświęcimiu. Poznaje życie św. Jana Bosko i zapragnął dostać się do Zakładu Salezjanów w Oświęcimiu.

     Zawiózł ojciec 12. letniego syna na dalsze kształcenie do Oświęcimia, Zakładu Salezjańskiego, imienia księdza Jana Bosko. Po odjeździe ojca z Oświęcimia do Przemęczan, odrazu brakła mu tego ciepła rodzinnego, rodzeństwa, którego tak bardzo przecież kochał. Brakło mu roztropnych nauk i wskazań ojcowskich, ale nade wszystko najbardziej mu brakowało gorącego matczynego serca. Jedynie to łagodziło trochę jego tęsknotę za rodzinnym domem, że gdzie tylko się ruszył spotykał coś nowego, a nade wszystko nieograniczoną dobroć, opiekunów i wychowawców - księży Salezjanów.

Droga do kapłaństwa

Oświęcimskim Zakładzie Salezjańskim przebywał przez 4 lata, uczęszczając do szkoły średniej. Nadeszły ostatnie miesiące gimnazjalisty w Oświęcimiu - i co dalej - zastanawiał się młody Jan Duniec. Decyzja jest już dawno ukształtowana, powziął postanowienie - wstępuję do Nowicjatu - zostanę Księdzem. Ten wybór stanu był u Jana zupełnie samoistny. Słyszał w sercu słowa: Panie Boże oświeć mój umysł i daj mi poznać wolę Swoją.

     W domu rodzice wyrażają zgodę, i nie mają już wątpliwości, ich syn Janek będzie księdzem. Pisze podanie o przyjęcie do Nowicjatu. Prośba o przyjęcie została ocenione przez władze uczelni pozytywnie. W 1923 roku zostaje przyjęty do Nowicjatu Salezjańskiego w Kleczy Dolnej.

(fot.zbiory autora)

     Pierwszą profesję zakonną złożył w Kleczy Dolnej 12 sierpnia 1924 roku. W czasie pierwszych trzech lat zdobył wykształcenie średnie. Następnie kończy studia filozoficzne. W latach 1930 - 1934 odbywa studia teologiczne w Krakowie. Miał przekonanie, że skoro ma być kapłanem i skutecznie oddziaływać na innych, to musi najpierw zdobyć odpowiednią wiedzę. Uważał i często powtarzał, że dobra książka jest najlepszym towarzyszem zakonnika. Wzrastał w mądrości, lecz także wzrastał szybko w łasce u Boga i ludzi. Szybko przebiegło te kilka lat studiów, aż doszedł do celu swych pragnień. Został kapłanem Bożym.

     W dniu 3 czerwca 1934 roku otrzymuje w Krakowie z rąk Księdza Arcybiskupa, Metropolity Adama, Stefana Sapiehy święcenia kapłańskie. Jako młody neoprezbiter powraca do macierzystego Zakładu Salezjanów w Oświęcimiu, gdzie pracuje w charakterze ekonoma i nauczyciela muzyki.

     W roku szkolnym 1935 - 1936 jest katechetą w parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie na Dębnikach. W roku szkolnym 1936 - 1937 przebywa w Zakładzie im. Abrahamowiczów we Lwowie, gdzie pracuje jako prefekta Zakładu oraz pełni funkcje radcy szkolnego. Równocześnie studiuje na Uniwersytecie Jana Kazimierza zdobywając w 1937 roku tytuł magistra Prawa Kanonicznego. W roku szkolnym 1937 - 1938 jest nauczycielem w gimnazjum Sióstr Nazaretanek w Ostrzeszowie.

     W dniu 12 września 1937 roku w Radziemicach miało miejsce wielkie święto. Ksiądz Duniec przyjeżdża do Radziemic i uczestniczy w tym dniu uroczystości jubileuszu 25-lecia istnienia Kółko Rolnicze. W uroczystości brało udział kilka tysięcy ludzi. Rozpoczęły się Mszą św., odprawioną w miejscowym kościele przez proboszcza ks. Franciszka Toborskiego. Podczas Mszy św. okolicznościową homilię patriotyczną wygłosił ksiądz Salezjanin mgr Jan Duniec.

     W 1938 roku rozpoczął pracę jako nauczyciel w Małym Seminarium Salezjańskim, nowo otwartym zakładzie w Pogrzebieniu, w powiecie rybnickim. W Pogrzebieniu jako wykładowca pracuje do września 1939 roku. W dniu 1 września 1939 roku wojska niemieckie napadają na Polskę. Rozpoczęta przez II wojna światowa. Niemcy zmuszają zakonników do opuszczenia Pogrzebienia, bowiem pomieszczenia Małego Seminarium Salezjańskiego zajmują żołnierze niemieccy dla własnych potrzeb...