Nauczyciel w Długowoli, oficer POW/ZWZ/AK

facebook

Dzisiaj jest sobota, 23 listopada 2024 r. (328 dzień roku) ; imieniny: Adeli, Felicyty, Klemensa

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

ludzie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944

"katyńczycy"

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / ludzie ZP / rp1944 / Nauczyciel w Długowoli, oficer POW/ZWZ/AK

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Nauczyciel w Długowoli, oficer POW/ZWZ/AK
Zdzisław Gajosiński ps. Szarota
(ur.: 5.11.1913 - zm.: ??.10.1959)

biogram

Zdzisław Gajosiński ps. Szarota
(fot. Znad Nidzicy w świat...)

5-03-2022

Porucznik Zdzisław Gajosiński ps. Szarota, urodził się 5 listopada 1913 r. w Książu Wielkim, był synem Józefa i Zofii z domu Olkuśnik. Szkołę powszechna ukończył w rodzinnej miejscowości. W 1933 r. ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Jędrzejowie, a w latach 1933-34 ukończył Szkołę Podchorążych 17 p.p. w Rzeszowie. Po powrocie do cywila od 20 września 1934 r. do 1 września 1938 r. był bezrobotny. jesienią tego roku podjął pracę jako nauczyciel w Długowoli (gm. Lipsko, pow. Starachowice) w szkole podstawowej.

     Od lipca do sierpnia 1939 roku odbywał ćwiczenia wojskowe. We wrześniowej wojnie obronnej 1939 r. walczył jako d-ca plutonu w szeregach 116. pp. 6. DP. Po powrocie z wojny (od 1940 roku) wrócił do nauczania w Długowoli.

     Pod koniec 1939 roku współorganizował komórkę POZ (Polskiej Organizacji Zbrojnej) później ZWZ (Związek Walki Zbrojnej) w Długowoli i został jej komendantem. 4 czerwca 1942 roku został aresztowany. udało mu się wyskoczyć oknem z posterunku i zbiec. Niestety podczas ucieczki został postrzelony przez żandarma. Ukryto go przed Niemcami w Ratyni, gdzie przenoszono go i przewożono z domu do domu, aż do pełnego ozdrowienia. Później ukrywał się w melinie u Staśków w Konaszówce.

     Potem wrócił do Książa Wielkiego, gdzie wstąpił do AK. Pełnił funkcję z-cy komendanta Placówki AK "Kozioł" i oficera informacji (szefa propagandy), jednocześnie został redaktorem tygodnika Podobwodu "Kazia-Magdalena" "Znak" (nakład ok. 500 egzemplarzy) prowadził tez nasłuch radiowy, na podstawie którego później redagował zamieszczone w gazecie informacje.

plut. Władysław Zapart "Zawilce" i ppor, Zdzisław Gajosiński "Szarota" podczas redagowania tygodnika "Znak", placówki ZWZ-AK "Kozioł" w Książu Wielkim, fot. R.Z.Pasek
(źródło: Na Ziemi Wielkoksiąskiej. Zarys dziejów konspiracji i walki...)

     Był tez dowódcą plutonu placówki Giebułtów "Skrzetuski". Później 9w koncu 1943 roku) dowódcą I plutonu na placówce Książ Wielki, rejon działania tego plutonu to miejscowości: Książ Wielki, Wielka Wieś, folwark Zygmuntów, Opacz, Częstoszowice i część Mianocic.

     Z ramienia AK w Książu Wielkim opiekował się drużyną Szarych Szeregów "Mirów". Na organizowanych w placówce kursach (np. w 1942 kurs podchorążych) często był wykładowcą. Często tez brał udział w przyjmowaniu zrzutów lotniczych, które odbywały się w okolicy.

     W czasie trwania Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944 ppor. "Szarota" pełnił funkcję dowódcy 2. kompanii "Kozioł" (Książ) po Tadeuszu Bożku ps. Cedro, I. batalionu "Karo" w 112 pułku piechoty "Mleczarnia" (Miechów), 106. DP Armii Krajowej.

od lewej: ppor. Zdzisław Gajosiński "Szarota", Władysław Zapart "Zawilec"
(źródło: Ziemi Miechowskiej w pokłonie...)

Po wkroczeniu wojsk sowieckich został oddelegowany przez dowództwo Placówki do ujawnienia organizacji, został aresztowany przez NKWD i wywieziony do Zagłębia Donieckiego do pracy w kopalni węgla w miejscowości Stalino. Do kraju wrócił dopiero w 1948 r.

Zamieszkał z rodziną w Długowoli, gdzie uczył w szkole powszechnej. Od października 1949 roku do czerwca 1950 i w latach 1960-62 był kierownikiem szkoły.

Zmarł w październiku 1959 roku.

Został pośmiertnie awansowany do stopnia porucznika i odznaczony Krzyżem Walecznych.

opracowanie: Andrzej Solarz

IKP