Patron szkoły w Książu Wielkim

facebook

Dzisiaj jest sobota, 23 listopada 2024 r. (328 dzień roku) ; imieniny: Adeli, Felicyty, Klemensa

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

ludzie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944

"katyńczycy"

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / ludzie ZP / rp1944 / Patron szkoły w Książu Wielkim

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Patron szkoły w Książu Wielkim
Julian Malinowski ps. Słowik
(ur.: 16.08.1908 - zm.: 3.01.1971)

biogram

Julian Malinowski ps. Słowik
(fot. Znad Nidzicy...)

(fot. walczyli.miechow.pl)

(fot. Inspektorat AK "Maria" w walce...)

Proszowice, 11-01-2022

Podpułkownik Julian Malinowski ps. Słowik; urodził się 16 sierpnia 1908 roku w Michniowie (część źródeł podaje Suchedniów). Rodzicami byli Roman (leśnik) i Franciszka z domu Banaszkowska. Miał 4 braci, z których dwóch - Władysław i Eugeniusz - zostali wraz z ojcem zamordowani 12 lipca 1943 roku przez Niemców. Do gimnazjum i liceum uczęszczał w Kielcach, później również w tym mieście ukończył seminarium nauczycielskie. W latach 1934-1936 (z przerwami) ukończył w Instytucie Nauczycielskim we Lwowie Wyższy Kurs Nauczycielski (z zakresu matematyki, fizyki i chemii). Odbył służbę wojskową i ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Cieszynie i po wymaganych ćwiczeniach, uzyskał nominację na podporucznika rezerwy (1937).

     W lutym 1929 r. poślubił Genowefę Ślizowską, także nauczycielkę (w czasie okupacji należała również do konspiracji miała pseudonim "Wierna", była komendantką Wojskowej Służby Kobiet na Podobwód Kazia-Magdalena). Mieli synów Jerzy (ur. 1930) i Janusz (1931) - obaj po wojnie należeli do ROAK (Ruch Oporu Armii Krajowej) i WIN. Skazani na wieloletnie wyroki odbyli "karę" 6 i 5 lat więzienia.

     Podjął pracę nauczyciela w miejscowości Szreniawa (1929-39) i Przybysławice (1931-32) w powiecie miechowskim, w latach 1933-38 pełnił funkcję kierownika szkoły w Wierzchowisku koło Miechowa. W czerwcu 1939 r. (lub w 1938) został przeniesiony (wraz z żoną) do Książa Wielkiego na stanowisko kierownika szkoły powszechnej.

     Podczas wrześniowej wojny obronnej 1939 dowodził 9. kompanią III batalionu 11. Pułku Piechoty w 23 DP na linii Śląsk-Tomaszów Lubelski. Uniknął niewoli i z częścią kompanii przybył w Góry Świętokrzyskie i tu rozwiązał kompanię i konno dotarł do Książa Wielkiego.

     Pod koniec 1939 r. współorganizował na terenie pow. miechowskiego konspiracyjną organizację wojskową pod nazwą Tajna Armia Polska (TAP), w której pełnił funkcję d-cy batalionu. Po scaleniu TAP z ZWZ w 1941 r. został adiutantem komendanta Obwodu Miechów, mjr. Pawła Włoczka ps. Paweł, a jego odejściu na zastępcę komendanta obwodu Miechów objął stanowisko komendanta Podobwodu północnego "Kazia-Magdalena" w Książu Wielkim (obwodu "Mech - Magdalena"). Organizował placówki zrzutowe, uczestniczył w odbiorze zrzutów i ich podziale na poszczególne placówki, wydawał gazetkę konspiracyjną "Pobudka". W latach 1942-43 pełnił funkcję oficera szkoleniowego obwodu.

     W latach 1940-1943 uczył przedmiotów matematyczno-przyrodniczych na kompletach tajnego nauczania z zakresu szkoły średniej, kierowanych przez dr. Eugeniusza Madejskiego ps. Kowalczyk.

     W połowie października 1942 r. na lekcji w mieszkaniu Juliana Malinowskiego zapadła decyzja zorganizowania konspiracyjnego harcerstwa. W jego skład mieli wejść wyróżniający się w nauce i postawach patriotycznych chłopcy z Książa Wlk. i okolicznych wsi. Po konsultacji z komendantem placówki AK "Kozioł" w Książu ppor. Tadeuszem Bożkiem ps. Cedro, drużynowym został Jerzy Żelaśkicwicz.

     Od jesieni 1942 do wiosny 1943 roku w Książu Wielkim trwał konspiracyjny kurs podchorążych, egzamin końcowy odbył się w czerwcu 1943 roku. Komendantem kursu był ppor. Julian Malinowski. Później podobne kursy prowadził w Przysiece, Słaboszowie i innych miejscowościach.

     Od lipca 1944 roku po utworzeniu Kaziemiersko - Proszowickiej Rzeczpospolitej Partyzanckiej został dowódcą II batalionu "Semper Fidelis" 112. Pułku Piechoty Ziemi Miechowskiej (kryptonim Mleczarnia) w 106. DP Armii Krajowej "Dom".

     Z dniem 1 stycznia 1945 roku zastąpił majora Antoniego Iglewskiego ps. Ponar na stanowisku d-cy Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego "Suszarnia" (właściwie to por. Piotra Słabonia ps. Swarożyc, który w tym okresie pełnił funkcję dowódcy batalionu, ponieważ "Ponar" był do 30 grudnia na urlopie zdrowotnym).

     Po wojnie był w dalszym ciągu kierownikiem szkoły podstawowej w Książu Wielkim pomimo to w styczniu i marcu 1945 r., był zatrzymywany i przesłuchiwany przez NKWD. Razem z Wiktorem Madejskim ps. Kąkol organizował w powiecie miechowskim ROAK.

     Do kwietnia 1945 r. w miechowskim więzieniu UB przetrzymywało kilkudziesięciu żołnierzy AK. "Słowik" nawiązał kontakt z ppor. Julianem Sochą ps. Dźwig (byłym dowódcą miechowskiej placówki AK) i dał mu wytyczne do zorganizowania akcji rozbicia więzienia i uwolnienia aresztowanych. "Dźwig" sformował i uzbroił 50-osobowy oddział, który w nocy z 24/25 kwietnia uderzył na więzienie UB w Miechowie przy ul. Wolbromskiej uwalniając wszystkich więźniów.

     Od maja 1948 r. otrzymał mianowanie na podinspektorem oświaty w Bochni. Jednak w 1949 roku został aresztowany przez Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa w Krakowie. Bez wyroku przebywał w areszcie WUBP przy Pl. Inwalidów, a następnie na Montelupich w Krakowie. Pozbawiony był wolności przez okres prawie trzech lat. Razem z nim było więzionych kilkudziesięciu dowódców i oficerów Inspektoratu AK "Maria".

     Po październikowej odwilży w 1956 roku "Słowik" aktywnie uczestniczył w procesie weryfikacji żołnierzy i partyzantów Inspektoratu Miechowskiego AK "Maria" i 106. DP "Dom". Dokumentował też działania zbrojne. W tym okresie mieszkał w Krakowie i pracował jako kierownik Działu Organizacyjnego w Instytucie Pediatrii AM w Krakowie Prokocimiu.

     Julian Malinowski został zweryfikowany do stopnia podpułkownika AK i odznaczony m.in.: Orderu Wojennego Virtuti Militari V kl., Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) i Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Partyzanckim.

W listopadzie 2003 roku na wniosek dyrektora szkoły, grona pedagogicznego, Rady Rodziców i Samorządu Uczniowskiego, Szkole Podstawowej w Książu Wielkim nadano imię podpułkownika Juliana Malinowskiego.

Zginął tragicznie w wypadku samochodowym 3 stycznia 1971 r. Pochowany został 5 dni później na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

opracowanie: Andrzej Solarz