Nauczyciel z Antonówki

facebook

Dzisiaj jest sobota, 23 listopada 2024 r. (328 dzień roku) ; imieniny: Adeli, Felicyty, Klemensa

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

ludzie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944

"katyńczycy"

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / ludzie ZP / rp1944 / Nauczyciel z Antonówki

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Nauczyciel z Antonówki
Stanisław Padło ps. Niebora
(ur.: 20.09.1910 - zm.: 8.08.1969)

biogram

Stanisław Padło
(fot. sq6ad.prawo.uni.wroc.pl)

30-11-2013

Urodził się 20 września 1910 r. w Przemykowie w rodzinie chłopskiej. Miał sześcioro rodzeństwa. Szkołę powszechną ukończył w Koszycach. W 1927 r. rozpoczął naukę w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Krakowie. W tym czasie utrzymywał się z korepetycji. Kryzys gospodarczy w rolnictwie w owym czasie spowodował, że do jego domu rodzinnego wkradła się bieda i na materialną pomoc rodziców nie mógł liczyć. Samodzielność była cechą która charakteryzowała go od wczesnej młodości.

W 1932 r., po złożeniu matury, został powołany do wojska do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. Praktykę podchorążego odbył w 19. Pułku Piechoty we Lwowie. W styczniu 1935 r. został mianowany podporucznikiem rezerwy. W tymże roku został zatrudniony w charakterze nauczyciela w Antonówce w pow. Sarny na Kresach Wschodnich, gdzie pracował do wybuchu II wojny św. W wojnie obronnej 1939 r. był dowódcą plutonu w 8. Pułku Piechoty Legionów. Był ranny, został wzięty do niewoli niemieckiej. Leczył się w szpitalu w Lublinie, skąd zbiegł. W początkowych latach okupacji pracował jako nauczyciel w Morsku.

Stanisław Padło
(fot. sq6ad.prawo.uni.wroc.pl)

     Por. "Niebora" należał do konspiracji od początku okupacji (do ZWZ wstąpił w grudniu 1940 r, był żołnierzem Armii Krajowej), przeszedł wszystkie funkcje organizacyjne od komendanta Placówki, Podobwodu, do dowódcy IV Batalionu 120. PP w ramach 106. DP AK.

     Był komendantem Placówka Nr 3 "Konwalia", "Komin" - Koszyce. Placówka została zorganizowana na przełomie lat 1940/41 na bazie luźnego plutonu ppor. rez. Stanisława Padło ps. "Niebora". Wkrótce sformował dalsze dwa plutony. Stan osobowy Placówki liczył ok. 40 ludzi i miał charakter kadrowy. Zastępcą "Niebory" był ppor. rez. Stefan Grudzień ps. "Pętaczek", podoficerem do specjalnych zleceń kpr. Stanisław Jachna ps. "Bażant", podoficerem gospodarczym był Julian Dąbrowski ps. "Julek", a podoficerem WKW plut. rez. Józef Podsiadło ps. "Paproć".

     Punkty kontaktowe i pocztowe Placówki znajdowały się m. in. w Koszycach, w Książnicach Wielkich, w Dobiesławicach i Rachwałowicach. Łącznikami byli m. in.: plut. rez. Stanisław Steinhof ps. "Szpak", kpr. Stanisław Jachna ps. "Bażant", Jan Czarnecki ps. "Orlik", Witold Molicki ps. "Marek", Jan Kukułka ps. "Lipa II", plut. rez. Roman Wyjadłowski ps. "Kosz".

Był też dowódcą Podobwodu "Kasia" - Koszyce.

     Na ścianie kościoła parafialnego w Koszycach znajduje się tablica pamiątkowa o treści: "W hołdzie żołnierzom IV Batalionu 120. PP 106. DP AK i ich dowódcy por. Stanisławowi Padło ps. "Niebora" wiernym ideałom Bóg - Honor - Ojczyzna w 51 rocznicę walk w ramach Akcji "Burza" 1944 r. 24 VII w Grębocinie, 26 VII Koszyce, 27 VII w Nowym Brzesku, 28 VII w Kępie, 28 VII w Opatowcu, 5 VIII w Jaksicach. Żołnierze 106. DP AK i społeczeństwo Koszyc. Czerwiec 1995 r.".

Rząd RP na Emigracji odznaczył go m. in. Orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, miał też Krzyż Partyzancki. W 1944 r. Dosłużył się stopnia podpułkownika.

pierwszy z lewej Stanisław Padło
(fot. sq6ad.prawo.uni.wroc.pl)

W Koszycach zawarł związek małżeński z Janiną z d. Głowacz, w małżeństwie tym miał trzech synów. 28 III 1945 r. podjął pracę nauczyciela w Katowicach, w 1948 r. został aresztowany i następnie więziony z powodów politycznych, głównie z powodu przynależności do AK. Po wyjściu z więzienia ponownie podjął pracę w szkolnictwie. Chciał podnosić swe kwalifikacje pedagogiczne, ale ówczesne władze skutecznie mu to uniemożliwiały.

Dzięki życzliwości postępowych i światłych ludzi udało mu się olbrzymim wysiłkiem ukończyć Wyższą Szkołę Ekonomiczną w Katowicach i uzyskać stopień magistra ekonomii. Za poglądy polityczne był szykanowany, a czasami wręcz tępiony, praktycznie do połowy lat 60-tych. Szykany nie ominęły też jego najbliższej rodziny. Ciężkie choroby jakich się nabawił podczas okupacji zmogły jego organizm. Zmarł 8 sierpnia 1969 r. w Katowicach.

Po śmierci wrócił na stałe do swej rodzinnej ziemi, spoczywa na cmentarzu parafialnym w Koszycach.

opracowanie: Andrzej Solarz