facebook
Szef w III. kompanii baonu SKAŁA
    Dzisiaj jest sobota, 23 listopada 2024 r.   (328 dzień roku) ; imieniny: Adeli, Felicyty, Klemensa    
 |   serwis   |   wydarzenia   |   informacje   |   skarby Ziemi Proszowskiej   |   Redakcja   |   tv.24ikp.pl   |   działy autorskie   | 
 |   ludzie ZP   |   miejsca, obiekty itp.   |   felietony, opracowania   |   kącik twórców   |   miejscowości ZP   |   ulice Proszowic   |   pożółkłe łamy...   |   RP 1944   | 
 |   lista postaci   |   przyjaciele regionu   |   stąd pochodzili   |   "zwykli - niezwykli"   | 
 ludzie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944 
 |   "katyńczycy"   | 

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / ludzie ZP / rp1944 / Szef w III. kompanii baonu SKAŁA
 pomóżcie!!! ;)  
Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci,
macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską,
albo zauważyliście błędy w naszym artykule;
prosimy o kontakt!

skarby@24ikp.pl.

Inne kontakty z nami: TUTAJ!
Redakcja IKP
O G Ł O S Z E N I A


Szef w III. kompanii baonu SKAŁA
Stanisław Purtak ps. Belfort
(ur.: 10.02.1907 - zm.: 15.02.1997)

biogram

Purtak Stanisław ps. Belfort
(fot. zbiory IKP)

Proszowice, 2-07-2019

Podporucznik Purtak Stanisław ps. Belfort; urodził się 10 lutego 1907 roku w Tomaszowie Mazowieckim, tam spędził dzieciństwo. Podczas wrześniowej wojny obronnej 1939 roku uczestniczył w ewakuacji mienia państwowego do Rumunii. 20 września został internowany. Ucieka i przez Jugosławię dostaje się do Francji, tam zgłasza się ochotniczo do Wojska Polskiego, gdzie zostaje wcielony do 5 pułku II dywizji łączności (?). Uczestniczy w kampanii francuskiej, 18 czerwca 1940 r. dostaje się do niewoli niemieckiej, po 2 dniach (20 VI) ucieka.

     Przez krótki czas ukrywa się koło miasta Metz, następnie przez Niemcy przedostaje się do okupowanej Polski gdzie ukrywał się u rodziny w Oświęcimiu. Przez zieloną granicę przedostał się do Krakowa, gdzie na fałszywych papierach osiada. Już w pierwszej połowie 1941 roku nawiązuje kontakty z Związkiem Walki Zbrojnej, zostaje zaprzysiężony i przyjmuje pseudonim "Belfort" (najprawdopodobniej pseudonim ten przyjął jako wspomnienie miejscowości we Francji, w okolicach której walczyła polska 2 Dywizja Strzelców Pieszych). Był żołnierzem Odcinka "Wawel" pod dowództwem por. "Sokoła".

     Pracował w Granatowej Policji jako informator AK. Przekazywał informacje o łapankach, aresztowaniach politycznych, obławach i pacyfikacjach, likwidował donosy do Gestapo na rodaków. W lutym 1944 udaje się mu zbiec przed aresztowaniem przez gestapo.

     Po wsypie odkomenderowany do Kedywu objął stanowisko szefa oddziału partyzanckiego "Skok", a następnie szefa w III. kompanii ("Grom - Skok") Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego "Skała" dowodzonej przez por. Maksymiliana Klinickiego ps. Wierzba 2.

     Uczestniczył w licznych akcjach: pod Niepołomicami w rozbrojeniu patrolu niemieckiego, 13 lipca 44 koło m. Bejsce, 15 lipca 44 w Opatowcu. 26 lipca 44 w Skalbmierzu, 3 sierpnia 44 pod Goszczą (został ranny). 13 września 44 pod Złotym Potokiem - jako dowódca oddziału rozpoznawczego wyprowadził swych podkomendnych z kotła hitlerowskiej obławy, w której uczestniczyło około 4 tysięcy żołnierzy niemieckich i policjantów. Brał udział w ochronie zrzutów i wielu innych akcjach. Wyróżniał się odwagą i stanowił przykład godny naśladowania dla młodych żołnierzy.

Odznaczony: Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Krzyżem Walecznych. Krzyżem Partyzanckim.      Po wojnie pracował w PKS jako kierowca, potem w kontroli technicznej. Czynny społecznik, znajdował uznanie w zakładzie pracy, otrzymując brązową, srebrną i złotą odznakę branżową oraz liczne dyplomy.

Kilkakrotnie był zatrzymywany przez UB i przesłuchiwany.

     Zmarł 15 lutego 1997 roku, pochowany został na cmentarzu w Batowicach (Prądnik Czerwony) 24 lutego. Żegnali go towarzysze broni i przyjaciele. Nad trumną przemawiał ks. proboszcz z jego parafii, który odwiedzał porucznika w każdy pierwszy piątek miesiąca, wspomniał, że nawet w ostatni piątek, jak we wszystkie poprzednie, porucznik w czasie Komunii Świętej stanął na baczność - chociaż z wielkim wysiłkiem.

Przemawiał także jego dowódca prof. dr Zygmunt Kawecki ("Mars"). W wzruszających słowach nakreślił sylwetkę żołnierską "Belforda". a później zaintonował "Rozszumiały się wierzby płaczące".

opracowanie: red.   


ŹRÓDŁA, BIBLIOGRAFIA:
  1. Informator SŻAK w Krakowie, nr 53

  2. zbiory IKP

  3. muzeum-ak.pl
  4. inwentarz.ipn.gov.pl
  5. kedyw.info
  6. zck-krakow.pl



idź do góry powrót


23  listopada  sobota
24  listopada  niedziela
25  listopada  poniedziałek
26  listopada  wtorek
DŁUGOTERMINOWE:


PRZYJACIELE  Internetowego Kuriera Proszowskiego
strona redakcyjna
regulamin serwisu
zespół IKP
dziennikarstwo obywatelskie
legitymacje prasowe
wiadomości redakcyjne
logotypy
patronat medialny
archiwum
reklama w IKP
szczegóły
ceny
przyjaciele
copyright © 2016-... Internetowy Kurier Proszowski; 2001-2016 Internetowy Kurier Proszowicki
Nr rejestru prasowego 47/01; Sąd Okręgowy w Krakowie 28 maja 2001
Nr rejestru prasowego 253/16; Sąd Okręgowy w Krakowie 22 listopada 2016

KONTAKT Z REDAKCJĄ
KONTAKT Z REDAKCJĄ         KONTAKT Z REDAKCJĄ         KONTAKT Z REDAKCJĄ         KONTAKT Z REDAKCJĄ         KONTAKT Z REDAKCJĄ