Poseł trzech kadencji z Polekarcic

facebook

Dzisiaj jest sobota, 23 listopada 2024 r. (328 dzień roku) ; imieniny: Adeli, Felicyty, Klemensa

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

ludzie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944

"katyńczycy"

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / ludzie ZP / "zwykli - niezwykli" / Poseł trzech kadencji z Polekarcic

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Poseł trzech kadencji z Polekarcic
Wojciech Gorczyca

Wojciech Gorczyca
(fot. pl.wikipedia.org)

Proszowice, 16-11-2020

Porucznik Wojciech Gorczyca urodzony 10 lutego 1893 (1892) roku w Polekarcicach i był synem Walentego i Marii Guzik. Miał ośmioro rodzeństwa, a jego chłopska rodzina zamieszkuje tą wieś od początków XVIII wieku.

     Naukę rozpoczął od gimnazjum, zdając maturę. Jednak musiał zając się gospodarstwem z powodu śmierci starszego brata, który pełnił służbę w armii carskiej na terenie Rosji, gdzie zmarł. W czasie zaborów był inicjatorem cyklicznych modlitw pod krzyżem za wolą ojczyznę (co wówczas było zabronione).

     Podczas I wojny światowej służył w 32 Pułku Piechoty austriackiej, w plutonie miotaczy min. Przez rok uczył się w szkole oficerskiej. Na froncie był ciężko ranny i przebywał w szpitalu. Jesienią 1918 roku dostał się do niewoli rosyjskiej. Będąc na zesłaniu, służył w 5 Dywizji Syberyjskiej. A po miesiącu, od listopada do kwietnia 1923 roku, zaliczył służbę w Pułku strzelców podhalańskich WP, Batalionach Celnych i Straży Granicznej. Po czym przeniesiony do rezerwy. W 1934 roku był wymieniony jako porucznik rezerwy 48 Pułku Piechoty i podlegał pod PKU Kołomyja II.

     W czasie II wojny światowej pomagał okolicznym partyzantom, dostarczając prowiant. Jego dom rodzinny był bezpiecznym azylem dla osób wysiedlonych z różnych terenów Polski.

     Swoją przygodę polityczną rozpoczął jako zastępca posła z listy nr 1 w okręgu wyborczym nr 2 (na powiat Kraków), w Sejmie II kadencji w latach 1928-30. Potem z listy państwowej okręgu 42, był posłem na sejm III kadencji (1930-35). Drogę służbie narodu i społeczeństwie zakończył jako poseł na sejm IV kadencji od 1935 do 1938 roku. W tej kadencji pracował w komisji skarbowej, rolnej, prawniczej i regulacyjnej.

     5 listopada 1933 roku odbył się w Miechowie Zjazd Działaczy Gospodarczych i Społecznych. Uczestniczył m.in. poseł Gorczyca. Na Komisji Rolnej przewodniczył obradom doktor Teofil Szańkowski z Wierzbna, sekretarzem był Józef Warchoł z Posądzy. Należał do klubu BBWR.

     Tak wspomina posła Jacek Woźniakowski z Biórkowa Wielkiego: Z czasów mojego dzieciństwa pamiętam posła tej wsi, powszechnie szanowanego i światłego pana Wojciecha Gorczycę. Który dzięki pomocy mego dziadka odbył rozmaite studia i w szkołach średnich i chyba wyższych. Kiedy przejeżdżaliśmy jeszcze jako dzieci do Biórkowa, zawsze chodziliśmy do posła Gorczycy do Polikarcic z wizytą, a on nas mile podejmował w swojej bardzo niewielkiej, ale schludnej chałupie i zawsześmy dostawali jakieś smakołyki. Ostatnie pozdrowienia od posła Gorczycy przekazał mi już w PRL-u ojciec Piotr Rostworowski, benedyktyn, który leżał obok niego w nowohuckim szpitalu.

     Po wojnie zajmował się pracą na gospodarstwie rolnym, ale dalej w mniejszym stopniu był aktywnym działaczem. To jako członek Rady Powiatowej Wydziału Powiatowego, Okręgowego Towarzystwa Organizacji Kółek rolniczych, radcą Izby rolniczej w Kielcach oraz radnym powiatowym gromadzkim. Prawdopodobnie był także członkiem Banku Spółdzielczego w Koniuszy.

Jego żoną była Łucja Solarz z którą miał czworo dzieci.

Zmarł 8 marca 1961 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Koniuszy.

Był odznaczony: Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Zasługi (złotym [4 września 1937] i brązowym [15 kwietnia 1929]).

opracowanie: Marcin Szwaja