Inżynier drogownictwa z Bejsc

facebook

Dzisiaj jest sobota, 23 listopada 2024 r. (328 dzień roku) ; imieniny: Adeli, Felicyty, Klemensa

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

Redakcja

tv.24ikp.pl

działy autorskie

ludzie ZP

miejsca, obiekty itp.

felietony, opracowania

ludzie Rzeczpospolitej Partyzanckiej 1944

"katyńczycy"

serwis IKP / Skarby Ziemi Proszowskiej / ludzie ZP / "zwykli - niezwykli" / Inżynier drogownictwa z Bejsc

	pomóżcie!!! ;)
	Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie postaci, macie propozycję innych osób związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym artykule; prosimy o kontakt! skarby@24ikp.pl. Inne kontakty z nami: TUTAJ! Redakcja IKP

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Inżynier drogownictwa z Bejsc
Jan Piątkowski h. Grzymała

herb Grzymała
(fot. pl.wikipedia.org)

Proszowice, 13-10-2022

Jan Feliks Piątkowski h. Grzymała urodził się około 1807 roku w Bejscach (powiat szkalbmierski). Był synem Jana i Marianny z Michińskich. W 1825 r., był słuchaczem kursów w Akademii Górniczej w Kielcach. Rok później pracował w administracji Dyrekcji Górniczej. W 1827 roku, jest już pomocnikiem inżyniera budowy dróg górniczych.

     W latach 1828-1831 pracował przy dyrekcji Obserwatorium Astronomicznego. Awansował tam na geometrę i przez dwa lata był inżynierem obwodu olkuskiego. W 1844 roku, objął posadę inżyniera oddziału przy drogach bitych i naczelnika objazdu przy drogach bitych. Był oficerem Wojsk Polskich.

     Należał do Rady Opiekuńczej Zakładów Dobroczynnych w powiecie pułtuskim. Od 1860 roku pracował jako naczelnik objazdu przy rzece Wiśle. W dniu 16 lipca 1862 roku, objął posadę inżyniera guberni lubelskiej. I piastował to stanowisko do końca 1867 roku, w którym to roku przeszedł na emeryturę.

O karierze zawodowej Jana możemy przeczytać na stronie jura-pilica.com: [...] Od 1825 był zatrudniony w służbie górniczej jako geometra do triangulacji dóbr górniczych oraz oznaczania "punktów głównych w pomoc dyrektorowi Obserwatorium Astronomicznego". Zatrudniony był również w górniczej "Litografii". W 1830 współautor pomiaru "dóbr i lasów około miasta Kielc..., na rzecz górnictwa i fabryk, rządowych przeznaczonych...". W 1833 objął obowiązki inżyniera obwodu olkuskiego. Pracując tutaj przeprowadził pomiary śródmieścia Wolbromia (1835). Zachowały się rysunki elewacji domu w Wolbromiu wykonane w tym roku. Kolejne pomiary przeprowadził w Szczekocinach (1836) i w Pilicy (1841/1842). W 1844 r. został zatrudniony w Warszawie w Zarządzie Komunikacji Dróg Lądowych i Wodnych. 1862-1867 w guberni lubelskiej W 1865 za szczególną gorliwość został wyróżniony nagrodą w wysokości 165 rubli. Od 1866 oprócz pensji i 300 rubli dodatku na koszty podróży otrzymywał stały dodatek przyznany przez Radę Administracyjną [...].

Za sumienną pracę otrzymał: Order św. Anny III klasy, tytuł radcy honorowego, tytuł asesora kolegialnego, odznaczenie za XXV lat nieskazitelnej służby.

     Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną Karoliną Czaputowicz (prawdopodobnie córką budowniczego z Olkuskiego, Seweryna) ślub wzięli w Olkuszu (15 czerwca 1835 r.) - mieli córki: Mariannę (ur.1837 r.), Kamilę (1846) i syna Wiktora Jana (1841 - zm.1909) - późniejszy prawnik i publicysta.

Drugą żoną była Wiktoria Łaska, ślub odbył się w Lubelskiej Katedrze św. Jana w 1865 roku. Mieli syna Jana (1866 - sierpień 1869).

Zmarł w sierpniu 1869 roku.

opracowanie: Marcin Szwaja