Jeżeli posiadacie informacje, materiały dotyczące prezentowanych w Serwisie ciekawych miejsc, obiektów, macie propozycję innych związanych z Ziemią Proszowską, albo zauważyliście błędy w naszym materiale; prosimy o kontakt!
"W tym znaku zwycięstwo" - kamienny krzyż we wsi Niegardów Kolonia
pomnik stoi tu od 102 lat (fot. Marcin Szwaja)
Niegardów Kolonia, 19-09-2016
W tym znaku zwycięstwo. Jezu zmiłuj się! Mieszkańcy Niegardowa postawili R+P 1914 r. Taki napis znajduje się naramiennym krzyżu przy drodze relacji Racławice-Kraków. Przebiega ona przez wieś Niegardów Kolonia. To tutaj, w samym środku u podnóża dwóch wzniesień, istnieje od ponad wieku, zapomniany pomnik. Znajduje się w łąkach, wybijający się nad linią horyzontu wsi Przesławice. Ze względu na moją wrażliwość i słabość do zabytków, ich historii i pamięci - postanowiłem ten opłakany stan zabytku zmienić.
Codziennie przemierzam tę trasę jadąc do pracy. Bardzo mnie smucił ten widok i pobudzał do bezinteresownego, społecznego odruchu. I tak, w ciągu dwóch sierpniowych, słonecznych dni udało mi się przywrócić nowy blask tego miejsca - "NA CHWAŁĘ BOŻĄ". Myślę że teraz już ten pomnik dumnie i z powagą przypominał będzie o minionym tragizmie wojny. Ale też o klimacie wiary jaki panował tutaj ponad 100 lata temu.
napis przed i po renowacji (fot. Marcin Szwaja)
Pomnik wykonany jest rzeźbionego piaskowca, na fundamencie z czerwonej cegły. Górna część zwieńczona granitowym krzyżem i okrągłym wizerunkiem twarzy Jezusa Chrystusa.
I wojna światowa była konfliktem zbrojny między blokami państw: trójprzymierzem (Niemcy, Austro-Węgry, Włochy) a ententą (Anglia, Francja, Rosja). W 1914 r. "wielki walec" ofensywy rosyjskiej przetoczył się przez tereny Galicji. W 1915 nastąpiło wyparcie Rosjan z Królestwa Polskiego. Na wsiach zabierano zboże, ziemniaki, bydło i konie w zamian za bezwartościowe kwity rekwizycyjne. Świadkiem tego były np. zniszczone i częściowo spalone Piotrkowice Wielkie, utrwalone na zdjęciach. Duża liczba mieszkańców okolicznych wsi znalazło się na froncie, często (bez ich wiedzy) walcząc przeciw sobie. Czekając na rozkaz kolejnego ataku gdzie od zatłoczonych wrogich okopów dzieliła ich odległość kilkudziesięciu kroków.
pamiątka po I wojnie światowej (fot. Marcin Szwaja)
Napis na płycie pomnika W tym znaku zwycięstwo, Jezu zmiłuj się! Mieszkańcy Niegardowa postawili roku pańskiego 1914 r., odnosi się do początku wybuchu I wojny światowej. Powszechny zaciąg do wojska odbywał się przymusowo i ochotniczo, zabierając od matek i żon zdrowych, zdolnych do służby mężczyzn. Konflikt zbrojny który pochłonął ponad 8 milionów istnień ludzkich.
Ci którzy ocaleli nie raz do końca swoich ziemskich dni zmagali się z ranami cielesnymi i tymi zostawionymi na psychice. Tak i było w tej wiosce, parafii Niegardów. Wielka troska rodzin, społeczności o losy swych bliskich to była główna intencja i powód istnienia tego pomnika do dziś, który jak uważam zasługuje na szacunek i opiekę.
