Tragiczna śmierć Honoraty Chaberko w Chodowie (lipiec 1944)

---

Honorata Chaberko (fot. zbiory rodzinne)

Według rodzinnej relacji latem 1944 roku (24 lipca) Honorata Chaberkowa z d. Łodzińska jechała kolejką wąskotorową, jechała wagonem pocztowym. Ciuchcia został ostrzelana przez bandy ukraińskie w Chodowie na odcinku Charsznica - Miechów.

W czasie ostrzału pociągu tak jak wszyscy pasażerowie położyła się na podłodze, współpasażer zasugerował jej by oparła dla wygody głowę na bochenku chleba. Otrzymała śmiertelny postrzał w głowę. Być może przeżyłaby leżąc płasko z głową na podłodze.

Początek 1935 roku. ślub brata Honoraty Chaberko Mieczysława Łodzińskiego z Łabędzia i Marianny Molenda z Jakubowic. Honorata siedzi pierwsza z prawej, za nią stoi mąż Franciszek, leżą ich synowie Adam Zdzisław i Zbyszek. Za panną młodą stoi najmłodsza siostra Honoraty, Hania Łodzińska. (fot. zbiory rodzinne)

Jej mąż Franciszek Chaberko był zawiadowcą stacji kolejki wąskotorowej w Charsznicy. Została pochowana w Działoszycach, dokąd jechała na imieniny swojej najmłodszej siostry Hani Łodzińskiej mieszkającej z rodzicami w sąsiednim Łabędziu.

Na nagrobku widnieje data tragicznej śmierci 44 letniej Honoraty: 24 lipca 1944 roku. Spoczęła w rodzinnym grobie w Działoszycach, gdzie pochowano wcześniej w grudniu 1939 roku jej ojca Stanisława Łodzińskiego. Osierociła dwóch synów Antoniego Zdzisława ur. 1926 r. i Zbigniewa ur. 1928 r.

Po wojnie rodzina postawiła grobowiec z czerwonego piaskowca upamiętniając na tablicy także symboliczny grób jej najstarszego brata, warszawskiego aptekarza Antoniego Łodzińskiego, zamordowanego w obozie Oświęcim w lutym 1942 roku.

rodzinny grób Łodzińskich w Działoszycach z napisem mówiącym o tragicznej śmierci Honoraty z Łodzińskich Chaberkowej (fot. zbiory rodzinne)