Odszedł NAJWIĘKSZY z nowobrzeszczan

Dzisiaj jest piątek, 26 października 2024 r. (299 dzień roku) ; imieniny: Ewarysta, Lucyny, Lutosławy

serwis

wydarzenia

informacje

skarby Ziemi Proszowskiej

tv.24ikp.pl

prossoviana

serwis IKP / informacje / zaduszki Ziemi Proszowskiej / Odszedł NAJWIĘKSZY z nowobrzeszczan

O G Ł O S Z E N I A

godzinowa 45 dni

Odszedł NAJWIĘKSZY z nowobrzeszczan

(fot. Arkadiusz Fularski)

W sobotę, 19 października w godzinach wieczornych w wieku 96. lat ODSZEDŁ DO WIECZNOŚCI ks. infułat JERZY BRYŁA.

Ksiądz infułat Jerzy Bryła był szanowanym krakowskim hierarchą. Mimo sędziwego wieku, przez wiele lat cieszył się dobrym zdrowiem.

Wielu z nas, nowobrzeszczan bardzo wiele zawdzięcza księdzu Jerzemu. Dziękujemy księże infułacie za Twoją wiarę, dobroć, kulturę, skromność, empatię, wrażliwość, wieloletnią posługę kapłańską, pracowitość, dobry humor, częsty uśmiech, gościnność i przyznawanie się do nowobrzeszczan.

Wraz z Twoim odejściem do Domu Ojca zakończył się piękny rozdział w historii Ziemi Nowobrzeskiej. ODPOCZYWAJ W POKOJU.

Program uroczystości pogrzebowych księdza infułata Jerzego Bryły:

środa, 23 października

godz. 15.15 ciało Księdza Infułata zostanie wprowadzone do kościoła Sióstr Norbertanek na Salwatorze,
godz. 15.30 rozpocznie się różaniec,
godz. 16.30 msza święta żałobna, przewodniczy ksiądz arcybiskup Marek Jędraszewski, metropolita krakowski,

czwartek, 24 października

godz. 12.00 msza święta pogrzebowa, przewodniczy ksiądz kardynał Stanisław Dziwisz,
po mszy świętej kondukt przejdzie na cmentarz Salwatorski, gdzie nastąpią obrzędy pochówku.

Sylwetka zmarłego:

Ten wielce zasłużony kapłan dla Archidiecezji Krakowskiej, urodził się 24 maja 1928 roku w Nowym Brzesku, jako syn Franciszka i Alicji z Holaczewskich. Rodzice przyszłego Infułata byli nauczycielami i wychowawcami w Nowym Brzesku. To w tym miasteczku ks. Jerzy spędził wczesne lata dzieciństwa. Kiedy miał kilka tygodni, Jego rodzice brali udział wraz z uczniami w pierwszym Zjeździe Poetów w Pławowicach, który w zorganizował od 8 do 10 czerwca 1928 roku właściciel majątku pławowickiego hrabia Ludwik Hieronim Morstin.

To z Nowego Brzeska z rodzicami pielgrzymował już jako dziecko do Sanktuarium Matki Bożej w Hebdowie. W 1937 roku przyjął pierwszą Komunię św. w kościele parafialnym w Wawrzeńczycach. W 1941 roku ukończył szkołę podstawową w Stręgoborzycach. Sakrament bierzmowania przyjął z rąk apba Adama Sapiehy. Następnie uczęszczał do IV Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie.

Po maturze w 1947 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia teologiczne odbył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W dniu 29 czerwca 1952 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk abpa Eugeniusza Baziaka w Katedrze Wawelskiej.

Zaraz po święceniach został mianowany wikariuszem w Rajczy, gdzie pracował do 1957 roku. Później przez rok był wikariuszem w parafii Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej oraz katechetą w III Liceum im. Adama Asnyka, a także w Szkole Podstawowej nr 10. W roku 1958 został wikariuszem w parafii św. Floriana, duszpasterzem osób głuchoniemych i już na stałe związał się z Krakowem.

Przejął po księdzu Karolu Wojtyle duszpasterstwo akademickie, a w ślad za tym duszpasterstwo artystów. Uczył w szkołach dla głuchoniemych, przygotowywał kleryków krakowskiego seminarium do pracy w środowisku osób niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie, prowadził rekolekcje dla alumnów seminariów zakonnych, twórczych elit, młodzieży, dla osób dotkniętych analfabetyzmem i upośledzeniem umysłowym.

Po 10 latach pracy w parafii św. Floriana został przeniesiony do Wydziału Katechetycznego w Kurii Metropolitalnej. Przez dwadzieścia sześć lat był spowiednikiem w Częstochowskim Seminarium Duchownym, a przez dziewięć lat w Krakowskim Seminarium Duchownym. W 1969 roku, z polecenia kardynała Karola Wojtyły, zorganizował pierwsze w Polsce Studium Katechetyczne. Wtedy też został członkiem Archidiecezjalnej Komisji Liturgicznej. W 1971 roku został powołany na członka Rady Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej w Krakowie.

W 1975 roku mianowano księdza Bryłę proboszczem Prepozytury Najświętszego Salwatora na Zwierzyńcu i dziekanem Dekanatu Salwatorskiego. Parafia Najświętszego Salwatora jest jedną z większych w Krakowie.

Od 1975 roku pracował w Komisji Episkopatu Polski do spraw Katechizacji. W dwa lata później został mianowany kuratorem klasztoru sióstr wizytek w Krakowie. Od 1985 roku był sekretarzem Rady Kapłańskiej Archidiecezji Krakowskiej i członkiem Kolegium Konsultorów Archidiecezji Krakowskiej.

Jego dokonania były często zauważane i doceniane. W 1979 roku został honorowym kapelanem Ojca Świętego, w 1991 roku honorowym prałatem, w 1997 roku protonotariuszem apostolskim (protonotariusz, czyli infułat jest najwyższym tytułem honorowym nadawanym przez Ojca Świętego zasłużonym kapłanom, dla ukoronowania ich działalności duszpasterskiej i całokształtu pracy dla Kościoła katolickiego. Potocznie nazywa się ich infułatami, ze względu na prawo do noszenia mitry biskupiej. Infułaci bywają delegowani do udzielania sakramentu bierzmowania i zastępowania ordynariusza podczas różnych uroczystości).

Na szczególne wyróżnienie zasługuje działalność księdza infułata w środowisku głuchoniemych. Do pracy tej został skierowany przez bpa Franciszka Jopa w 1955 roku. Powierzono mu wtedy zorganizowanie duszpasterstwa głuchoniemych na terenie Żywiecczyzny. W 1956 roku wygłosił swoje pierwsze rekolekcje dla dzieci głuchoniemych w Krakowie. Jako wikariusz w Bielsku-Białej zorganizował punkt duszpasterstwa głuchych przy kaplicy św. Hildegardy przy klasztorze Sióstr Córek Bożej Miłości. Po przeniesieniu do Krakowa do parafii św. Floriana otrzymał obowiązek uczenia dzieci w szkołach dla głuchoniemych.

W celu pogłębienia swoich kwalifikacji podjął zaoczne studium w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, które ukończył w 1960 roku. Rozpoczął wtedy w Seminarium Duchownym w Krakowie wykłady przygotowujące kleryków do pracy z osobami głuchoniemymi. W 1962 roku został mianowany Archidiecezjalnym Duszpasterzem Głuchych. W październiku 1974 roku wybrano Go w Padeborn członkiem Zarządu Międzynarodowego Koła Ekumenicznego dla Duszpasterzy Głuchoniemych. W tym samym czasie ks. kardynał Stefan Wyszyński mianował go stałym przedstawicielem duszpasterzy głuchych w Międzynarodowym Kole Ekumenicznym dla Duszpasterstwa Głuchych. W okresie stanu wojennego był organizatorem pomocy charytatywnej dla głuchoniemych. Skorzystało z niej około 700 osób z diecezji krakowskiej.

W 1992 roku został odznaczony Złotą Odznaką Honorową Polskiego Związku Głuchych. W latach 1995-1996 wygłosił w "Radio Maryja" cykl prelekcji, których celem było uświadomienie społeczeństwu problemów ludzi niesłyszących. W 1998 roku opublikował książkę pt. "Głusi słyszą", w której zestawił swoje osiągnięcia i doświadczenia w pracy z głuchoniemymi. Sporo uwagi poświęcił także zagadnieniom teoretycznym, dydaktycznym i sposobom nauczania osób głuchych. Są w niej wreszcie zawarte obszerne informacje dotyczące duszpasterstwa głuchych w diecezji krakowskiej, praktyczne wskazania na temat sieci tego duszpasterstwa, księży pracujących w środowiskach głuchoniemych, wreszcie lista ludzi objętych opieką duszpasterską. W roku 2005 obchodził 50-lecie pracy z głuchoniemymi.

Kolejnym ważnym polem Jego działalności jest duszpasterstwo środowisk twórczych w Krakowie. Pracę w środowisku artystów rozpoczął w 1968 roku, lecz jego zainteresowania sztuką datują się od wczesnej młodości. W latach pięćdziesiątych poznał słynnego malarza Vlastimila Hoffmana, który namalował Jego portret, przedstawiając go jako św. Jerzego w zbroi i z włócznią. W ten sposób ów przydomek - powtórzony jeszcze przez Bogdana Gancarza na łamach "Gościa Niedzielnego" - przylgnął już do Księdza Infułata na stałe.

W 1971 roku zorganizował pierwszy opłatek artystów krakowskich z ks. kardynałem Karolem Wojtyłą, dając początek corocznym spotkaniom. Dzięki Jego staraniom od 1980 roku organizowane jest Krakowskie Triennale Rzeźby Religijnej. Także we własnej parafii udostępniał pomieszczenia, w których miały miejsce wystawy, przedstawienia teatralne i Muzyczne Wieczory na Salwatorze. Przez cały okres pracy duszpasterskiej wśród artystów uczestniczył w licznych premierach teatralnych, w wernisażach i koncertach. Był zapraszany na uroczystości odbywające się w Akademii Muzycznej, Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, Akademii Sztuk Pięknych. Odprawiał Msze św. na rozpoczęcie i zakończenie roku akademickiego oraz z okazji jubileuszów tych uczelni.

Aktywnie działał także w wielu innych organizacjach kościelnych i świeckich. Na wyróżnienie zasługuje Jego posługa kapłańska w Bractwie Kurkowym. Za troskę okazywaną Bractwu został przez nie kilka razy uhonorowany. W 1980 roku otrzymał Srebrnego Kura Bractwa Kurkowego w Krakowie, w 1985 roku Złotą Honorową Odznakę Bractwa Kurkowego, w 1995 roku honorowe członkostwo Bractwa Kurkowego, a w 2000 roku Krzyż Komandorski Zjednoczonych Bractw Kurkowych w Polsce i pierścień królewski Bractwa. W 2002 roku Zarząd Zjednoczonych Bractw Strzeleckich Europy przyznał mu najwyższe wyróżnienie - Krzyż św. Sebastiana.

W 2001 roku otrzymał od władz Miasta Krakowa medal Cracoviae Merenti, a na wiosnę 2005 roku medal św. Brata Alberta.

Przez 30 lat był proboszczem parafii na Salwatorze na Zwierzyńcu, gdzie doprowadził m.in. do odnowienia zabytkowych kościołów: Kościół św. Augustyna i św. Jana Chrzciciela, Najświętszego Salwatora oraz drewnianej kaplicy św. Małgorzaty i św. Judyty. W wyniku starań ks. infułata na powiększono i ogrodzono cmentarz salwatorski oraz wystawiono nową kaplicę cmentarną według projektu urodzonego w Brzesku Nowym prof. Witolda Cęckiewicza. Na pamiątkę tego wydarzenia ksiądz infułat opublikował książkę pt. "Eschatologiczne Myśli z Pisma św. i brewiarza" (1999).

Wyrazy najwyższego uznania i pamięć należą się księdzu infułatowi, jako zasłużonemu dla ratowania zabytków Krakowa mecenasowi sztuki, organizatorowi przedsięwzięć artystycznych, odnowicielowi wspaniałych zabytków sakralnych na terenie parafii Najświętszego Salwatora, za długoletnią działalność, za posługę wypełnianą z sercem i oddaniem ku wielkiemu pożytkowi miasta Krakowa i wszystkich jego mieszkańców.

W dniu 6 czerwca 2022 roku ksiądz infułat Jerzy Bryła obchodził jubileusz 70-lecia święceń kapłańskich. Uroczystość odbyła się w Operze Krakowskiej i została połączona z koncertem operetkowym w którym udział wzięło wielu znakomitych artystów. Dostojnemu Jubilatowi życzenia złożyło wówczas wiele osób, w tym m.in. Ojciec Święty Franciszek, wojewoda małopolski, marszałek województwa małopolskiego, prezydent Miasta Krakowa, Krakowskie Bractwo Kurkowe, starosta powiatu proszowickiego i przewodnicząca Rady Powiatu Proszowickiego oraz burmistrz Miasta i Gminy Nowe Brzesko wraz z delegacją.

Ksiądz infułat Jerzy Bryła, był honorowym obywatelem Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa, duszpasterzem środowisk artystycznych i twórczych, Bractwa Kurkowego, Głuchoniemych.

Za swoją działalność ks. inf. Jerzego Bryła był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany.

Ksiądz inf. Jerzy Bryła został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski - za wybitne zasługi w pracy duszpasterskiej na rzecz osób głuchoniemych i środowisk twórczych. Był laureatem prestiżowych polskich i międzynarodowych wyróżnień. Krakowianie uhonorowali go Brązowym Medalem Cracoviae Merenti, nr. 5 (2001 r.), tytułem Honorowego Obywatela Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa (2014 r.). Ksiądz infułat otrzymał także Złoty Medal Gloria Artis.

Największego Nowobrzeszczanina, dostrzegli w Krakowie na Salwatorze, jego rodacy z Gminy i Miasta Nowe Brzesko. W 2002 r. podczas IV. Dni Nowego Brzeska został uhonorowany przez władze samorządowe tytułem "Zasłużony dla Ziemi Nowobrzeskiej".

Na prośbę nowobrzeszczan ks. infułat umożliwił grupie z gminy Nowe Brzesko pielgrzymkę do Italii i Watykanu. W dniu 21 listopada 2004 dzięki ks. Jerzemu grupa Nowobrzeszczan brała udział w prywatnej audiencji Jana Pawła II. Na jego prośbę Ojciec Święty Jan Paweł II przekazał w tym dniu, dary w postaci papieskiej piuski dla kościoła w Hebdowie, oraz różańców dla Kościołów w Hebdowie i Nowym Brzesku. Dla upamiętnienia przekazania darów do Kościoła w Hebdowie, w dniu 8 grudnia 2004 r., w kościele hebdowskim corocznie organizowany jest Dzień Pielgrzyma. Ks. Jerzy brał wiele razy udział w tych uroczystościach, w których przewodniczył mszy świętej i wygłaszał homilie.

W dniu 23 września 2005 r. w imieniu władz samorządowych gminy Nowe Brzesko wójt Jan Chojka i przewodniczący Rady Gminy Jacek Zawartka wręczyli ks. infułatowi Bryle medal im. św. Norberta "PRZYJACIEL ZIEMI NOWOBRZESKIEJ". W tym właśnie dniu ks. Bryła poświęcił ufundowany przez siebie pomnik Ojca Świętego Jana Pawła II dla rodzinnej parafii w Nowym Brzesku. W dniu 23 kwietnia 2006 r. poświęca i odsłania uroczyście, ufundowany przez siebie kolejny pomnik. Tym razem Jezusa Miłosiernego przed kościołem parafialnym w Nowym Brzesku.

Od 2007 r. nowobrzeskie Miejsko-Gminne Centrum Kultury i Promocji Uchwałą Rady Gminy Nowe Brzesko za patronów placówki przyjęło rodziców księdza infułata Alicję i Franciszka Bryłów, wieloletnich nauczycieli szkoły powszechnej w Nowym Brzesku (okres 1918-1939). W dniu 20 lipca 2007 r. Ks. Infułat Jerzy Bryła wraz siostrą Marią uroczyście odsłaniał okolicznościową tablicę upamiętniająca pracę patronów M-GCKiP. Tablicę wykonał Pan Prof. Czesław Dźwigaj.

W dniu 6 października 2009 roku przed Urzędem Gminy Nowe Brzesko poświęcił kamień węgielny pod pomnik założyciela miasta Nowe Brzesko. Rok później, w dniu 16 października 2010 roku poświęcił i odsłonił uroczyście ufundowany przez siebie pomnik Bolesława V. Wstydliwego. Obok księcia, pomnik przedstawia też św. Kingę (żonę księcia) i księżną Grzymisławę (matkę Bolesława). Autorem wszystkich pomników jest profesor Czesław Dźwigaj, zaprzyjaźniony z Ziemią Nowobrzeską.

Mimo licznych zajęć, jako emerytowany proboszcz parafii Najświętszego Salwatora w Krakowie, zawsze znajdował czas, aby przyjechać do rodzinnego Nowego Brzeska, Hebdowa czy Sierosławic, gdzie przewodniczył mszom świętym, wygłaszał homilie, spotykał się z mieszkańcami rodzinnego miasta i gminy.

Często również w Krakowie, na Salwatorze, gdzie mieszkał, jako rezydent, a później w Domu Księży w Swoszowicach gościł rodaków z Gminy Nowe Brzesko. Znany był powszechnie z wielkiej serdeczności i gościnności, wysokiej kultury, ujmującego taktu i skromności. Obok łaciny posługiwał się biegle językiem francuskim, wielokrotnie głosił kazania w katedrach paryskich, w jego bibliotece było wiele książek francuskojęzycznych. Jednak te fakty subtelnie przemilczał i obnosił się z tym.

Żył bo chciałeś, umarł bo kazałeś, zbaw go bo możesz.

Arkadiusz Fularski

Nowe Brzesko, 21-10-2024